Σεβασμός στούς αθλητές

  
             

"......Κανένας μη αθλητής δεν μπορεί να ξέρει τί θυσίες
       κάνει ο κάθε αθλητής για να πετύχει τούς στόχους 
       του και να φτάσει ψηλά. Πίσω απο έναν αθλητή 
       υπάρχει μια χαμένη νεότητα.
       Χαμένες οικογενειακές στιγμές, σχολικές εκδρομές,
       βόλτες, ξενύχτια, διακοπές. Γι' αυτό , όταν βλέπετε 
       αθλητές να αγωνίζονται, χειροκροτήστε τους.
       Δεν έχει σημασία αν ήταν τέλεια ή λιγότερο καλή 
       η προσπάθεια τους.
       Κάθε μέρα προσπαθούνε περισσότερο απο ότι εσείς 
       νομίζετε. Αγωνίζονται και δεν τα παρατάνε......"
       Τις τελευταίες μέρες κυκλοφορεί στα κοινωνικά μέσα 
       δικτύωσης το κειμενάκη το οποίο οι αθλητές αναρτούν 
       στα προφίλ τους, εν είδει .......διαμαρτυρίας.
       Τα χρόνια της οικονομικής κρίσης,όπως όλοι οι 
       συνάθρωποι μας, έτσι και οι αθλητές ανεβαίνουν τον 
       δικό τους Γολγοθά. Είναι υποχρεωμένοι να προπονούνται
       ώρες ατελείωτες και παράλληλα να εργάζονται για να 
       μπορούν να βιοποριστούν. Πολλοί απο αυτούς πληρώνουν 
       απο την τσέπη τους ακόμα και για να αγωνιστούν.
       Υπάρχουν χιλιάδες αθλητές και αθλήτριες σε όλα τα 
       αθλήματα, οι οποίοι δεν τυγχάνουν προβολή όπως οι 
       μετριμένοι στα δάκτυλα των χεριών μας που διαπρέπουν 
       σε παγκόσμιο επίπεδο και υποστηρίζονται απο κάποιο 
       χορηγό.
       Υπάρχουν αθλητές και αθλήτριες που θα προπονηθούν 
       στίς 7 :00 το πρωί, μετά θα πάνε στη σχολή τους, το 
       απόγευμα θα δουλέψουν ημιαπασχολούμενοι κάπου και 
       το δράδυ αν βρούν χρόνο θα προπονηθούν.
       Στο ενδιάμεσο θα διαβάσουν κιόλας.
      Όπως η τρίτη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου Εφήβων -
      Νεανίδων, Κοροσίδου Ηλιάννα, η οποία στα διαλείμματα 
      της προπόνησης διάβαζε για την εξεταστική της.
      Όπως ο 20 χρονος αθλητής του Τάε Κβον Ντο Σιμιτσής Γ.
      κάνει......έρανο εντός οικογένειας μαζεύοντας χρήματα απο 
      παππούδες, γιαγιάδες, θείους, θείες, και φυσικά τούς γονείς
      προκειμένου να κυνηγήσει το όνειρο της συμμετοχής στούς 
      Ολυμπιακούς Αγώνες.
      Όπως ο Χάλκινος Παγκόσμιος Πρωταθλητής εφήβων στήν 
      Πάλη, Τσεκερίδης Δημήτρης δουλεύει μαζί με τον πατέρα του
      στη Λαική Αγορά και δεν χάνει μαθήματα στη σχολή του.
     Και πόσα άλλα για ανάλογες περιπτώσεις που μπορώ να γράφω
     μέχρι αύριο το πρωί.
     Πόσοι απο αυτούς τα έχουν παρατήσει ; Ελάχιστοι
     Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού και το έκαναν απο 
     αγανάκτηση. Όλοι οι υπόλοιποι συνεχίζουν να δίνουν τον 
     αγώνα τους καθημερινά.Στα Προπονητήρια, στις αίθουσες 
     των σχολείων και των Πανεπιστημίων και φυσικά στο 
     χώρο εργασίας τους.
     Το μόνο που ζητάνε είναι ο σεβασμός. Δεν τον θέλουν δανεικό.
     Τον έχουν κερδίσει.